Οδηγός Συνέντευξης

Τί σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα;

Κάθε παιδί που έχει πέσει θύμα αυτών των πρακτικών δεν αναζητά συμβουλευτική, όμως μεταβαίνει σε μια οργάνωση νεολαίας με απώτερο σκοπό την επικοινωνία.

Προκειμένου να αναγνωρίσουμε αυτά τα παιδιά και τους εφήβους, πρέπει να είμαστε ευαισθητοποιημένοι ως προς τον τρόπο συμπεριφοράς τους.

Συνεπώς:

• Μετά από χρήση του διαδικτύου, εμφανίζεται στεναχωρημένος/η, επιθετικός/ή, απών/ απούσα
• Βάζει τρομαγμένος/ η το κινητό στην άκρη, όταν πλησιάζει ενήλικας
• Αποτραβηγμένος/ η, π.χ. κανένα ραντεβού με συνομηλίκους στη λέσχη νεολαίας
• Σιωπηλός/ ή και μάλλον απομονωμένος/η
• Καταθλιπτικός/ή
• Αρνείται να πάει σχολείο
• Μαθησιακές δυσκολίες
• Σαφής επιδείνωση των βαθμών στο σχολείο
• Φορέας συμπτωμάτων (πόνοι στο κεφάλι/ στην κοιλιά)
• Καμιά διάθεση για τα χόμπυ που μέχρι πρότινος έκανε

Αν οι παραπάνω ιδιαιτερότητες στη συμπεριφορά γίνουν αντιληπτές, πρέπει να επιδιώξουμε μια εμπιστευτική συζήτηση με τον έφηβο. Μερικές πιθανές εισαγωγικές προτάσεις είναι οι παρακάτω:

• «Σε νοιάζομαι, φαίνεσαι πολύ στεναχωρημένος, είναι έτσι;»
• «Σε νιώθω πολύ αποτραβηγμένο, έτσι δεν είναι;»

Αναζητήστε την επίδραση που έχουν σε εφήβους οι συζητήσεις με άτομα που τους συμβουλεύουν. Με προσοχή να τους ενθαρρύνετε, να οδηγηθούν προς την κατεύθυνση των δικών σας αποφάσεων. Να καθορίσετε χρονικά όρια, πριν αρχίσει το Interview. Μέσα σ ΄αυτά τα χρονικά περιθώρια το άτομο που καθοδηγεί τις διαδικασίες πρέπει να τις καθορίσει σύμφωνα με τα ακόλουθα βήματα:

1. Να εδραιώσει τους διαύλους επαφής
2. Να εστιάσει με σαφήνεια στο θέμα
3. Εμβάθυνση
4. Να ολοκληρώσει τη συνάντηση

1. Εδραιώστε τους διαύλους επικοινωνίας (Να είστε βέβαιοι ότι η επικοινωνία και η οικοδόμηση εμπιστοσύνης δημιουργούν ένα περιβάλλον ασφάλειας). Αυτοί που συνδιαλέγονται μαζί σας είναι γονείς, οι οποίοι δεν εμπλέκονται γενικώς.

Άν οι άμεσα εμπλεκόμενοι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς κάνει ένας κοινωνικός λειτουργός ή ένας σύμβουλος, τότε είναι καλό να αρχίσετε την επικοινωνία μ έναν εγκάρδιο χαιρετισμό της μορφής «Γεία σας, το όνομά μου είναι ....». Συχνά αυτοί που εμπλέκονται άμεσα ξεκινούν την επιοινωνία με την ερώτηση «Μπορώ να σας εμπιστευθώ ορισμένα θέματα που με απασχολούν;»

Προσδιορίστε την ημερομηνία που εκδηλώθηκε για πρώτη φορά το πρόβλημα. Για να υπάρξει αλλαγή πρέπει να καθοριστεί αυτό το βήμα 1. Στη σηνέχεια το βήμα 2 είναι να κατανοήσει ότι «έπεσε θύμα εκφοβισμού επειδή ....».

Είναι σωστό αυτό;

Σκοπός αυτής της διαδικασίας είναι να αναλάβει τις ευθύνες του ο νέος, να δεχθεί στην όλη διαδικασία βοήθειας και να αποδεχθεί ότι θέλει να την αλλάξει. Ο στόχος μας δεν είναι να προσποιηθούμε ότι βρήκαμε λύσεις. Στόχος μας είναι να την ανακαλύψουμε με πρωτοβουλία του εμπλεκόμενου νέου.

Σ ΄αυτή τη φάση είναι δικιά σας ευθύνη με την εμπειρία σας να προχωρήσετε τη διαδικασία μέχρις ένα σημείο και να οικοδομήσετε μια σχέση εμπιστοσύνης αποδεχόμενοι οποιαδήποτε συναισθηματική έκφραση. Οι περισσότεροι μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμοι να περιγράψουν τους μελλοντικούς στόχους που επιδιώκουν να φτάσουν. Μπορείτε να τους συμβουλεύσετε να ανακαλύψουν μόνοι τους το δρόμο για να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Μπορείτε να τους υποστηρίξετε θετικά; Αναφερθείτε σε διαδικασίες που πιθανόν να ακολουθούν άλλοι συνάδελφοί σας. Πιθανόν να χρειατούν διευκρινήσεις για τις οποίες θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος. Επίσης είναι χρήσιμες πληροφορίες που αφορούν τον ενδιαφερόμενο και έχουν σχέση με:

• το κοινωνικό του περιβάλλον
• τις συνθήκες της ζωής του
• τα προβλήματα που υπάρχουν στο άμεσο περιβάλλον του
• πώς προέκυψαν τα προβλήματα;
• πώς τον περιγράφουν οι άλλοι;

3. Εστιάστε την προσοχή σας στο πρόβλημα που αναλύετε

Οι ενδιαφερόμενοι είναι πάλι αντιμέτωποι με το πρόβλημα. Περιγράψτε το πρόβλημα συγκεντρώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες και αποφασίστε για τις λύσεις που θα προτείνετε.

• Ορισμένοι «κοιμούνται» με το πρόβλημα και το πρωϊ πιθανόν να έχουν σκεφθεί νέες ιδέες. Μια ερώτηση που πιθανόν μπορεί να βοηθήσει, είναι: «Αν μια νεράϊδα σου εξαφάνιζε το πρόβλημα που σε απασχολεί, τι θα άλλαζε στη ζωή σου;»
• «Τι μπορεί να συμβεί, αν μιλήσεις στους φίλους σου για την συμπεριφορά τους:»
• «Ποιες τρεις ευχές θα ήθελες να κάνεις;»
• «Ποιος θα μπορούσε να σε υποστηρίξει;»
• «Πως θα αισθανθείς, αν το πρόβλημα σου εξαφανηστεί;»
• «Στη συνέχεια τί άλλαξε;»

Τώρα αρχίζει πραγματικά η στοχευμένη δουλειά.

Στο τελικό στάδιο χρησιμοποιήστε τη μεθοδολογία που έχετε αποφασίσει να χρησιμοποιήσετε. Οι πρωτεραιότητές σας πιθανόν να έχουν διαφοροποιηθεί σχετικά με τα αρχικά σας σχέδια.

Συμπεράσματα - Συμπληρωματικές ενέργειες

Στόχος της φάσης αυτής είναι να συνοψίσουμε τα αποτελέσματα στα οποία έχουμε καταλήξει μέχρι αυτή τη στιγμή και να χαιρετίσουμε ένα σχέδιο δράσης που έχουμε αναπτίξει απο κοινού με τον ενδιαφερόμενο. Οι πρωτεραιότητες που είχαν ήδη τεθεί, είναι πιθανόν να διαφοροποιηθούν σ ΄αυτή τη φάση.